Czasami wystarczy moment, ułamek sekundy by była cała mokra.
Czasami musi minąć dłuższa chwila...
Niekiedy ocieka już cała po chwili, niekiedy pomimo starań pozostaje sucha do końca...
Zależy to od okoliczności...
Dzisiaj to był moment...

... by moja pupa stała się cała mokra :D


Po wczorajszym upojnym wieczorze, gdzie z Kudłatą degustowałyśmy czerwone, litrowe wina dostępne w sklepie dla biednych ludzi, dzisiaj ciężko mi było się zebrać z łóżka.
Kudłata zachwycona moimi kolczykami stała się szczęśliwą posiadaczką malutkich rowerków oraz małych bicykli ;-) Chwilę zastanawiała się nad kolczykami z nypli rowerowych... Wiecie, że istnieja ludzie, którzy nie wiedzą co to nyple? :D Od wczoraj tych ludzi jest o 1 osobę mniej ;-)
Niemniej jednak, to, że lżej zrobiło mi się w szkatułce z gadżetami rowerowymi, nie znaczy, że lżej mi się wstawało.
Dzień, który następuje po wizycie Kudłatej od razu skazany jest na niepowodzenie i całodniowe albo półdniowe trzeźwienie.

Zwlekłam się z łóżka, ubrałam się w pedalskie ciuchy, wsiadłam na rumaka i pojechałam do Tatusia.
Tam była (komunistyczna ponoć) impreza zwana imieninami.

A zima za oknem wyglądała tak:

Jak ja nie cierpię zimy!!! © kosma100

W drodze powrotnej kupiłam reanimacyjne piwo i popedaliłam do domu.

Zapomniało mi się o innym (pewnie też komunistycznym) dniu jak dzień babci... i pomimo wszelkich aluzji przy stole o tymże dniu z pełną świadomością, swojej osobistej babci nie obdarowałam.
Hmmm... mogłam się wytłumaczyć, że nie popieram komunistycznego święta :D
No cóż - maj folt.
Będzie wymówka by wsiąść na rower i popedalić jutro do Dąbrowy, do babci, na dzień dziadka ;-)

Musta znalazła nową zabawkę, którą namiętnie się zabawia.
Mały konkurs - czym zabawia się ostatnio Musta? :D
Nagroda - możliwość pobawienia się z Mustą ;p

Kotek się zabawia © kosma100

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Żyję w kraju, w którym...
... wszyscy chcą mnie przejechać!!!
... kierowcy nie mają wyobraźni!!!

:(

Po porannej łopatologii wsiadłam na rower i popedaliłam do pracy.

Warunki na drodze nie były wesołe... marznący śnieg... ślisko.
Jechałam lekko przestraszona do czasu... kiedy na odcinku 500 metrów 6 idiotów o mało co by mnie nie potrąciło... :(
MASAKRA!!!
Ludziom powinno badać się IQ po narodzinach i tych poniżej pewnego pułapu od razu likwidować!!!
Jechałam myśląc czy już narobiłam w gacie ze strachu czy jeszcze nie...
Stwierdziłam, że chcę jeszcze trochę pożyć i zawróciłam...

Nie wiem...
Nie mam koncepcji na jazdę do pracy rowerem... chyba dopiero jak jezdnia będzie sucha...
:(

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

O 6:00 - lopatologia - 30 minut.
Tak to jest jak się do pracy jeździ blachosmrodem... człowiek się rozleniwia i wczoraj nie chciało mi się połopatołożyć ;-)

Dzisiaj jest inaczej - jadę do pracy rowerem ;-)
Mam nadzieję, że nie napotkam na swej drodze kierowców bez wyobraźni...

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

To zdarzyło się
Na przystanku przy operze
Zrozumiałem w mig
Pod swetrem serce mi mocniej zaczęło bić
Pod swetrem serce mi mocniej zaczęło bić
Październikowy dzień
Tramwaj ze studentami...
Październikowy sen
Co był o pięter sto nad innymi snami
Co był o pięter sto nad innymi snami

Może powinniśmy odpowiedzieć sobie sami
Kiedy zaczęliśmy się dotykać spojrzeniami
Że ten cyrk i te historie nie są dla nas...
Że nam się krzyknąć nie udało...
Że to dziś jest nasza
Jedna taka szansa na sto
Jedna taka szansa na sto
Dziś jest tylko
Jedna taka szansa na sto
Jedna taka szansa na sto
Jedna tylko taka taka
Jedna taka szansa na sto
Jedna taka szansa na sto
Dziś jest tylko
Jedna taka szansa na sto
Jedna taka szansa na sto
Szansa na sto, szansa na sto

Wiosna już dorosła
Naboje ma w kieszeniach
Ciśnie mnie tej wiosny sznur
Jesieninowski sen majem mi pojesieniał
Jesieninowski sen majem mi pojesieniał
180 raz
Przystanek przy operze
180 deszcz
Gdy brak języka w gębie - na nic ci pacierze
Gdy brak języka w gębie - na nic ci pacierze

Może powinniśmy odpowiedzieć sobie sami
Czy lepiej być latającymi talerzami
Może lepiej będzie nas w historii tej nie szukać...
Chociaż licho szepcze nam do ucha
Może powinniśmy odpowiedzieć sobie sami
Czy lepiej być latającymi talerzami
Może lepiej będzie nas w historii tej nie szukać...
Chociaż licho szepcze nam do ucha
Że to się dzieje dla nas

Jedna taka szansa na sto
Jedna taka szansa na sto
Dziś jest tylko
Jedna taka szansa na sto
Jedna taka szansa na sto
Jedna tylko taka taka
Jedna taka szansa na sto
Jedna taka szansa na sto
Dziś jest tylko
Jedna taka szansa na sto
Jedna taka szansa na sto
Szansa na sto, szansa na sto
Szansa na sto, szansa na sto

Kiedy tak jedziesz sam tramwajem
Skąd możesz wiedzieć to że
Jedna taka szansa
Zdarza się jeden raz na sto
Jeden raz na sto?
JEDEN RAZ NA STO!*

Dzisiaj łopatologia dwa razy... wypadałoby trzy ale... bez przesady!!!

Pierwsza łopatologia poranna - 30 minut, później około 15:00 - 20 minut.
Jak ja nie cierpię zimy!!!

Nowe wytwory mojej chorej, spaczonej przez rower, wyobraźni:
Kolczyki z nypli rowerowych

Kolczyki z nypli rowerowych ;) © kosma100

Kolczyki z nypli © kosma100

kolczyki z nypli rowerowych © kosma100

Te oraz inne zakręcone gadżety dostępne są na Allegro oraz w sklepie (także przez bikestats - wiadomości) ;-) Zapraszam!

Przy okazji robienia zdjęć kolczykom Musta załapała się na parę:

Bujaj się kocie! © kosma100

Wrrr © kosma100

Bujam się ;-) © kosma100

Bujam się, łapię sznur... full wypas ;-) © kosma100

* Strachy na Lachy - "Jedna taka szansa na sto".

pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Rankiem tylko 10 minut, bo sąsiad wyszedł i mi zrobił dobrze ;-)
Jak przyjechałam z rowerowego to 20 minut bo już zdążyło napadać :(

Jak ja nie cierpię zimy! © kosma100

Jak ja nie cierpię zimy!!!

Po wczorajszym powrocie z pracy z pełnymi gaciami dzisiaj postanawiam jechać do Dąbrowy Górniczej po łożyska, ponieważ breloczki z łożyska rowerowego robią furorę i zaczyna mi brakować łożysk ;-)

Warunki znośne - śniegu napadało ale na ulicy jest breja więc da się przeżyć.

Warunki nawet nawet © kosma100

Ruszam. Wiatr jest niemiłosierny... już dawno nie jechałam w takim wietrze :(
Dojeżdżam do rowerowego, robię zakupy... chciałam więcej łożysk kupić... wykupiłam wszystkie ;-)

Później do Brata na kawę i pogaduchy.

Wracam. Na ulicy Kasprzaka zaczyna się śnieżyca... masakra:

Śnieżyca © kosma100

Ulica momentalnie robi się śliska, jadę ostrożnie, z pełnymi gaciami ;-)

Śmigam obok Huty Katowice, dojeżdżam do skrzyżowania z drogą z Ząbkowic... jakiś korek...
Co jest? - myślę.
Wyprzedzam samochody, wyjeżdżam na główną drogę i... szok! Już wiem dlaczego taki korek - na ulicy jest szklanka przysypana śniegiem. Nie wiem jakim cudem udaje mi się uniknąć gleby.
Schodzę z roweru i z ulicy i patrzę co się dzieje:

Korek... szklanka na drodze © kosma100

Szklanka na drodze! © kosma100

Muszę prowadzić - po ulicy nie da się nawet iść a co dopiero jechać. Prowadzę poboczem w zaspach do pół łydki.
I tak z buta jakiś kilometr.
Później w Łośniu chodnikiem z wizytą u tatusia, by mu skuwacz zawieźć (ostatni popsuł przy rozkuwaniu łańcuchów do mojej biżuterii :D)

Dojeżdżam jakoś do domu... ale ciężko było...
A po jeździe mój Kellysek wygląda tak:

Snow bike © kosma100

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

W pracy obserwowałam jak pada śnieg...

Pada śnieg, pada śnieg... a ja nie mam dzwonkka u roweru © kosma100

OMG! Jak ja dojadę do domu?

Widok z okna w pracy © kosma100

O 18:10 wyjeżdżam z pracy i już na terenie pracy zaliczam glbę OMC... ślisko...
Wyjeżdżam na rowerówkę... jeszcze bardziej ślisko...

Aż strach jechać... :( © kosma100

Zatrzymuję się - po tym nie da się jechać!!! Już chcę dzwonić do kogoś by mi sprawdził pociągi ale... patrzę na ulicę i jest lepsza... mykam więc po niej.
Niezależnie od tego, że ulica jest lepsza od ścieżki rowerowej nie ma orgazmu... warunki nie są dobre...
Jadę cała zesztywniała, zestresowana... czuję jak pulsuje we mnie... adrenalina? :D

Dziadek w kapeluszu OMC mnie potrąca w Sosnowcu... no comments.

Dziwię się, że tak dziwnie się czuję - tak dziwnie mój organizm reaguje na stres ale przecież ostatnio stresu mi nie brakuje...

Po jakimś dochodzę <sic!> do wniosku, że to nie stres tylko strach...
Strach przed czym?
Przed glebą?
Przed bólem?
Przed śmiercią?


Za Hutą Katowice warunki się pogarszają... tu już nie jest wesoło.
Wjeżdżam do Łosnia i... tragedia :(
To coś na ulicy to szklanka z garbem lodu od kolein.
Samochód, który chce mnie wyprzedzić musi przejechać przez te koleiny... każdy się bał.
Podjeżdżam do sklepu po izobronik... ślisko!

Pod domem mam taką szklankę, że prawie zaliczam glebę...
Uff!!!
Dotarłam...

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Wczoraj niestety nie zdążyłam wysłać przesyłki, bo z pracy wyszłam o 20:30 :/ Kupujący jednak otrzyma w ramach przeprosin mały gratis :-)
Po 3 godzinach snu wstaję i zabieram się za pracę.
Następnie o 5:30 ruszam.
Zimno... ale jedzie się przyjemnie... może potrzebna mi jest krioterapia mózgu?

W Dąbrowie bardzo miły akcent drogowy.
Jadę ulicą jednokierunkową lewą stroną, bo po prawej stoją zaparkowane samochody, słyszę za sobą samochód więc wjeżdżam na moment w lukę między samochodami, samochód mnie wyprzedza i ładnie dziękuje kierunkowskazami.
Są jednak na świecie ludzie potrafiący jeździć ;-) i zachowywać się kulturalnie ;-)
Aż mam banana na twarzy :-)

W przyrodzie musi być jednak równowaga...
I w Sosnowcu jakiś palant wyprzedza mnie na centymetry.
Jako, że jadę w kamizelce Śląskiej Masy Krytycznej Wielkiej Orkiestrz witecynej Pomocy to krzyczę do niego po śląsku: "Ty ciulu Ty!" ;-)
W Sosnowcu też zaczyna padać zmarznięty śnieg.
Dojeżdżam do Katowic i chwila zastanowienia... do pracy czy na pocztę? Jadę na pocztę do centrum Katowic.
Z uśmiechem na ustach patrzę na zakorkowaną Murckowską i Roździeńskiego.
Nie to, że śmieje się z kierowców - zdaję sobie sprawę, że nie wszyscy to idioci, którzy 5 km jeżdżą samochodem, wiem, że czasami trzeba, nie ma innego wyjścia itp. ;-) ale cieszę się niezmiernie, że jadę do pracy rowerem bo... stałabym w tym korku ;-)

Na rynku w Katowicach zatrzymuje się na skrzyżowaniu, bo jedzie samochód i czuje uderzenie...
O k... zostałam potrącona! - myślę...
Okazało się, że pani, która szła i jej tor krzyzował się z moim weszła w moje tylne koło.
- "Myślałam, że pani pojechała!" - mówi z wyrzutem.
W innej sytuacji powiedziałabym jej coś o jej myśleniu (dobrze, że nie jeździ samochodem) ale miałam tak dobry humor, że powiedziałam do niej: "przepraszam" z lekką ironią w głosie ale jestem pewna, że jej myślący umysł ironii nie zauważył ;-)
W sumie to zostałam potrącona... przez pieszego ;-)


Na poczcie wysyłam przesyłki, które zawierają breloczki:

które można kupić na Allegro albo w Rowerowej Norce :-)
Podobają się te breloczki ;-) Ciesze się, że wymyśliłam coś co się podoba ;-)

Nawracam i jadę do pracy.
Przyjemnie się jechało.
Miałam super humor. Ale w przyrodzie musi być równowaga...

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Przyjeżdżam z pracy o 21:00.
Dzisiaj blchosmrodem, bo plany były inne...
Pada...
Wchodzę do domu, witam się z Mustą, przebieram w pedalskie ciuchy i... wychodzę.
Na rower.

Muszę.

Po co?

Zmęczyć się.
Zmoknąć.
Przewietrzyć.
Wypuścić parę.
Odreagować.

:-) © kosma100

Kółeczko trójmiejskie: Łosień, Łęka, Łokradzionow.

Pada i strasznie wieje, po drodze 2 spore gorki.

Robię jedną pętelkę.
Mam ochotę na więcej.
Nie dziś...

Zmęczyłam się.
Zmokłam.
Przewietrzyłam się.
Wypuściłam parę.
Odreagowałam (troszkę).

Jutro pobudka o 3:30... mam parę rzeczy do zrobienia i jadę do pracy na 6:00 rowerem.
Nic mnie nie powstrzyma...
Nawet jak by przyszło 1000 atletów i każdy zjadłby 1000 kotletów...
No może wtedy by mnie powstrzymali ;)

* Zdjęcie z mojej samotnej wyprawy rowerowej do Danii... ech... fajnie było...

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

A jednak byliśmy do siebie tak podobni
Z całą naszą mizerią penisów i wagin.
Z bijącym mocno sercem w strachu i rozkoszy,
I nadzieją, nadzieją, nadzieją.

A jednak byliśmy do siebie tak podobni,
Że leniwe smoki przeciągające się w powietrzu
Musiały nas uważać za braci i siostry
Bawiących się zgodnie w słonecznym ogrodzie,
Tylko my o tym nie wiedzieliśmy,
Zamknięci każde w swojej skórze, osobni,
I nie w ogrodzie, na gorzkiej ziemi.

A jednak byliśmy do siebie tak podobni,
Mimo że każde źdźbło trawy miało własny los,
Każdy wróbel w podwórzu, każda mysz polna.
A niemowlę, które dostanie na imię może Jan, może Teresa,
Rodziło się na długie szczęście albo na wstyd i cierpienie
Tylko raz jeden, aż do końca świata.*

Późno... o 18:20 do domku... jechało się... fajnie ;p
Pomimo deszczyku z drobnym śniegiem.
Po przyjeździe do domku praca nad nowymi gadżetami rowerowymi – dla Panów (breloki) plus kolczyki dla Pań oraz rowerowe otwieracze :-)

Brelok z recyclingu z rowerkiem ;)

Brelok z recyclingu z rowerkiem ;) © kosma100

Otwieracz :)

Brelok do izotonika z rowerkiem © kosma100

Otwieracz rowerowy do izotonika ;-) © kosma100

Rowerowy otwieracz ;-) © kosma100

Otwórzmy izotonik! © kosma100

Otwieracz z ogniwami © kosma100

Brelok z dętką rowerową ;) © kosma100

Zaje... rowerowe kolczyki ;) © kosma100

Brelok © kosma100

A Musta pomagała mi przez cały czas ;)

A Musta pomaga... © kosma100

Sukcesywnie wystawiam na Allegro i Otwarte24.
Jeśli nie ma przedmiotów na Allegro ani na otwarte24 to proszę o info ;-) Możemy dojść do porozumienia na priv.

* Czesław Śpiewa - „A jednak”.

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)