Trochę się dzisiaj zapracowałam. Wychodzę z pracy po 18:00.
Jadę przez Stawiki i Sosnowiec do D.G. na Manhattan.
Jutro będzie się działo... ;-)
Tutaj spotkam w realu Pewną Osobę ;-)

Dworzec wSosnowcu © kosma100

Na Manhattan po dokumenty od Cytrynki, po Cytrynkę na parking i tutaj kończę rowerowe wojaże na dzisiaj. Pakuje rower do Cytrynki i załatwiając po drodze zakupy mykam do domku.

Chciałam dzisiaj "pocisnąć" z pracy... może nawet mi się udało jak miałam mobilizację - jak wyprzedził mnie biker na ul. Morawa... dogoniłam go i siedziałam mu na kole (nieładnie, hihihi), później wyprzedził mnie kolarz... nie dałam rady go dogonić, chociaż "pocisnęłam 30 km/h).

Patrząc na średnią Darka, który jeździł po lesie... załamałam się... nadejdzie czas kiedy zamieni mnie na szybszy model ;-)

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Szybkość przemijania możemy zaobserwować na swoich dzieciach bądź rodzicach...
Na dzieciach - bo tak szybko rosną...
Na Rodzicach - bo tak szybko się cofają...*

Po południu do Taty - w charakterze fryzjerki.
A oto łokieć Odysei ;-)

Siniakus łokietnikowy poodysejowy © kosma100

Resztę dnia poświęciłam półeczkom i remontom:

Półeczki... © kosma100

* M.Kosmala

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Piersi twe pięknie wezbrane całowałem
Włosy twe falowały rozrzucone w trawie
Powietrze na amen samo się składało
Czasem tylko uklękło na jedno kolano

W modlitwie ważki nieruchomo stały
Nad liściem zadumane czy nad sobą
Z rozkazu serca ognia powietrza i wody
Wchodziliśmy razem po gorących schodach

Jak sarny spłoszone biegły nasze dłonie
Bo za ręce nas prowadził biały topór słońca
Obcinał gałęzie sosnom te strzelały w niebo
Coraz bardziej szalone w ucieczce przed śmiercią

I nagle wybuchła równina przed nami
Szeroko otwarte oczy dziwiły się same
Mówiłaś jak w gorączce pokazując dzwonki
Że ich ślady prosto do nieba prowadzą

Dzisiaj chyba wszystkie światła, które mijałam po drodze zatrzymywały mnie świecąc na czerwono...
Po wczorajszej Mini Odysei wylądowałam na Helence by uczcić / opłakiwać 4 miejsce. Dzięki za wspaniałą (jak zwykle) gościnę ;-)
Rano pobudka o 5:00... ech jeszcze chwila... wstałam o 5:45 i przed 7:00 ruszam do domku.

Schodzę z rowerem i sakwami z IV piętra. Ciepło. Wychodzę przed blok... brrr! Zimno! Ubieram kurtkę (wyszłam tylko w bluzce z długim rękawem ale cienkiej).

Widoczki miłe ;-)

Poranna Helenka © kosma100

Trochę łyso tu...

Łysawy Bytom © kosma100

Poranny Bytom...

Poranny Bytom © kosma100

W Bytomiu kretyn wyprzedza mnie na trzeciego (na dwupasmówce) ocierając się prawie o mnie. Ten trzeci, który jechał równolegle z nami to radiowóz drogówki... panowie nie zareagowali... no comments.
Ale czego tu oczekiwać jak wezwani do potrąconej rowerzystki zastanawiają się w ogóle czy zgłosić kolizję...

Po 30 km jestem w domku.

Mydlice © kosma100

Ups! W tym „domku” nie mieszkam od grudnia... do nowego miejsca zamieszkania zostało jeszcze 15 km.
Pedalę więc dalej patrząc na prace na moim byłym osiedlu.

Burzone Mydlice © kosma100

W Strzemieszycach focę czerwony pomnik.

Czerwony pomnik © kosma100

Dojeżdżam do domku... fajnie się jechało ;-)
A na podwórku wita mnie jakiś dziki lokator ;-)

Dziki lokator na podwórku ;-) © kosma100

Pora się zabrać do pracy...

* SDM - „Z rozkazu serca, ognia, powietrza i wody”.

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Mini Odyseja 2011

Mini Odyseja 2011 © kosma100

Pobudka o 6:00 – wstaję z myślą, że pomogę dyrektorowi MDK-u w przygotowaniach do Mini Odysei.
Warunki do spania miałam komfortowe ;-)

Piękne warunki © kosma100

Kawa, śniadanie, pakowanie i przyjeżdża organizator.
Pomagam Ani w przygotowaniach – przygotowuję karteczki (bony) na kiełbaski, grochówkę, napoje, dziurkuję karty startowe oraz pomagam w pakowaniu pakietów startowych.
W zamian wybieram numerki – dla mnie 100,

100 ;-) © kosma100

dla Darka 71 ;-)

A imię Jego 71 © kosma100

Jako pierwsi rejestrują się Ola z Arkiem. Na Rajdzie w Katowicach byli pierwsi, tutaj też pewnie zaliczą pudło ;-)

Przyjeżdża Darek, dzielimy się prowiantem, pakujemy nasze plecaki, jemy bułki, mocujemy numerki do rowerów.
Wspominając wczorajszą jazdę po lesie (czyt. błocie) mam pewne obawy co do dzisiejszej jazdy.

Dużo zawodników, duża rozpiętość wiekowa. Zdarzają się Ci z siwym włosem i Ci z jednocyfrową liczbą lat ;-)

Taki duży, taki mały może bikerem być! © kosma100

Rowery też są różne :)

Coś mu się do d... przkleiło ;-) © kosma100

Dariusz Pierwszy :)

Dariusz Pierwszy © kosma100

Uczestniczy zbierają się w amfiteatrze. W amfiteatrze też dochodzi do śmiesznej sytuacji ;) dosiada się do mnie dwóch bikerów lecz Darek skutecznie ich odstrasza swoim przyjściem ;-) Śmieję się, że kupię Mu na urodziny koszulkę z napisem: „Ja tylko z Kosmą jeżdżę na rowerze :)”.

Rozdanie map, chwila na analizę i ruszamy.
Start honorowy, nie do końca wyjaśniony uczestnikom. Może lepiej by było zorganizować ten start tłumacząc, że przy drugim wjeździe na rondo rozpoczynamy start ostry?
Część uczestników już na samym początku, na rondzie rozjeżdża się w swoją stronę.
No ale cóż…

Podczas jazdy za busem ktoś krzyczy: „Cześć Kosma!”. „Cześć!” – odpowiadam ale niestety nie wiem kto to :-(

Pierwszy punkt, który atakujemy to punkt numer 6 - „skraj lasu / skrzyżowanie”.
Nie mamy żadnego problemu z odnalezieniem punktu. Za to popełniamy błąd nawigacyjny opuszczając go (dokładniej ja go popełniam ;-)) i lądujemy w polu zamiast na drodze w lesie.
Tracimy sporo czasu prowadząc po polu rowery. Nie dość, że czas ucieka to na dodatek glina zatyka nam spd :(
Po dojściu do asfaltu czyszczę buty kluczem ale wiem, że mogę mieć problemy z wypinaniem… no cóż zobaczymy.

Następny punkt, który postanawiamy zdobyć to punkt nr 5 – „miejsce po byłym kościele”.

Miejsce po dawnym kościele © kosma100

Dobrze, że punkt ten jest tak jasno opisany a nie jako: „skrzyżowanie ścieżek w lesie” bo nie ma lampionu. Dziwimy się, że już ktoś zdążył ukraść lampion. No i nigdzie nie znajdujemy „konfetti”. Postanawiamy zadzwonić do organizatora.
Okazuje się, że jeszcze go nie zawiesił ;-) gdy szykujemy się do odjazdu organizator nadjeżdża więc możemy przedziurkować karty startowe ;-)

Wjeżdżamy w las. Jest pięknie – dywany z kwiatów ;-)

Kwiecisty dywan © kosma100

Dalej błotnista dróżka. Jadę koleiną, mierząc podczas jazdy linijką odległość na mapie. Nagle czuję jak koło ujeżdża i lecę na prawą stronę… no tak – zabrudzony prawy but nie chce się wypiąć i ląduje na ziemi. Na błotnistej dróżce trafiłam na grupę kamieni, w które wyrżnęłam z impetem! Szczęściara ze mnie! Przy upadku aż coś gruchnęło więc obawiam się, że mogłam złamać rękę… ale spoko mogę nią ruszać więc jadę dalej ozdobiona pięknym, świeżym błotem ;-)
Chwilkę szukamy drogi z paśnikiem gdzie jest umieszczony punkt nr 4.

Na punkcie - "paśnik w lesie" © kosma100

Podbijamy karty i ruszamy dalej.

Na punkcie © kosma100

Orientujemy się, że zapomnieliśmy o punkcie nr 3! To nic – zaliczymy go wracając z punktu nr 11.

Następny cel to nasyp po wąskotorówce.

Na nasypie po wąskotorówce © kosma100

Darek na punkcie

Na punkcie © kosma100

Darek wspomina stare czasy: „Tutaj pierwszy raz widziałem chudy pociąg”. „To musiało być bardzo dawno” – odpowiadam patrząc na nasyp na którym nie ma śladów torów ;-)

Trójka to „obiekt PKP”.
Jakieś 300 metrów od drogi. Standardowo Darek mierzy przejechaną odległość. Coś mi się nie podoba – za długo jedziemy. Pytam ile przejechaliśmy. 700 metrów. „Za daleko!”. „ale miały być tory kolejowe” – odpowiada Darek. Tory są w tunelu ;-)
Wracamy i podbijamy karty.

Teraz na dziewiątkę. Błoto, koleiny... Na punkcie Darek przekonuje mnie by odpuścić 7 i 8.

Na punkcie again © kosma100

Jedziemy na Dwójkę. Tam patrzymy na zegarek, na mapę i udaje mi się przekonać Darka do tego by jednak zaliczyć siódemkę.
Do siódemki dojeżdżamy grzęznąc w błocie. Ciężko się jedzie.
Na punkcie chwila rozmowy z sędzią, pstrykanie fotek i wracamy tą samą drogą.
Widoki zacne ;-)

Widok z punktu kontrolnego © kosma100

Obecność sędziego na punkcie skraca czas odnalezienia punktu ;)

Dobrze ze na punkcie byl sedzia ;) © kosma100

Darek foci krajobraz

Focimy ;) © kosma100

Następny cel to „stary sad”.
Bez żadnego problemu podbijamy karty i pedałujemy na metę.
Jedzie się szybko… bardzo szybko ;-)
Na metę wjeżdżamy godzinę przed zamknięciem.
Oddajemy karty jednocześnie myśląc, że mogliśmy jechać jednak na ósemkę.

Ósemka nas trochę przestraszyła bo znajdowała się w okolicach mojego wczorajszego rekonesansu ;-)

No cóż… szkoda. Wyciągniemy wnioski na przyszłość. Musimy zacząć notować nasze wnioski bo zaczynamy je już zapominać i popełniamy po raz kolejny te same błędy.

Czekając na koronację zwycięzców posilamy się kiełbaskami i grochówką. Czas umila nam występ lokalnego zespołu.

Jest muzyka, jest impreza! © kosma100

Bez wątpienia gwiazdą jest dziewczynka:

Gwiazda Mini Odysei © kosma100

Dzieci szaleja ;-) © kosma100

Wywieszenie wyników i… :( jestem ostatnia w swojej kategorii :(
Zdradzę, że liczyłam na wyższą pozycję. Ale na trasie „maraton” startowały tylko 4 zawodniczki, reszta płci pięknej pedałowała na trasie rekreacyjnej.
Ola staje na pudle (I miejsce) Arek jest IV. Darek zajmuje (pechowe?) 13 miejsce.
Nie jesteśmy do końca zadowoleni z naszego startu.

Po koronacji zwycięzców teletombola, w której jestem wylosowana ;-)

Łezkę smutku ociera jednak koronacja – na trasie maratonowej zawodnicy są nagradzani do IV miejsca ;-)

Koronacja... poza pudłem ;) © kosma100

Ogólnie zawody super!
Piękne tereny, piękne widoki, piękni bikerzy :), po prostu pięknie!!!
W cenie 25 zł wpisowego można było otrzymać: kiełbaskę, grochówkę, napój, izotonik, mapę... i mnóstwo radości i zabawy ;-)
;-)

Punkty rozmieszczone w miejscach łatwych nawigacyjnie.
Było super! Na pewno tu wrócę ;-)

Opis Darka tutaj.


Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)©

Rzuciły się kwiaty na polne drogi
Czerwone róże na czerwone czołgi
Czerwone róże na czerwone czołgi

Piła Tango

Kłopotów chmary i chmur potoki
Czerwone obłoki na czerwone samoloty
Czerwone obłoki na czerwone samoloty

Ponad rzecz realną
Przed okamgnieniami
Krew płynie z szafy
Strumieniami

W całym niebie rewolucja w całym niebie pożar wielki
Czerwone anioły na czerwone sukienki
Czerwone anioły na czerwone sukienki

Piła Tango

Słodkie dintojry i grzeszne rozkosze
Czerwone noże na czerwone warkocze
Czerwone noże na czerwone warkocze*

Z racji tego, że na początku roku Bułgarskie Centrum miało jechać na Harpagana miałam dzisiaj dzień urlopu.
Zmieniliśmy zdanie i postanowiliśmy z moim Rowerowym Partnerem jechać na Mini Odyseję, kosztem Harpagana. Nie dorośliśmy jeszcze do niego... ale jak będziemy duzi to na pewno tam pojedziemy ;-)

Po załatwieniu obowiązków, pakuję sakwy i o godzinie 11:30 ruszam w kierunku Miechowa.
Łosień – Błędów – Chechło – Kwaśniow – Bydlin.

Rower ;) © kosma100

Sakwy na rowerze, brak pośpiechu, brak problemów powodują, że czuję klimat wyprawy... rozmyślam o najbliższym wypadzie na Balaton... fajnie się jedzie. Zachwycam się widokami. Zadowolona pedałuję przez pola i lasy.

Widok :) © kosma100

Coś dla Młynarza ;-)

Coś dla Młynarza © kosma100

Umarłe drzewa proszą o litość © kosma100

Przejezdżam przez Wolbrom i za radą kumpla kieruję się na boczną drogę. Ostro pod górę – ostrzegał mnie :)
Na górze krzyż.

Krzyż © kosma100

Po drodze mijam dziwną wodę...

Dziwna woda © kosma100

Czemu dziwna?

Wodna kapliczka © kosma100

Podziwiam widoki, co chwila zatrzymuję się by cyknąć fotę.

Słupy © kosma100

Pola... © kosma100

Ląduje we wsi Wielkanoc ;-) - tak o sobie piszą: „Miejscowość o niezwykłej nazwie, jedynej w Polsce i wśród trzech na świecie. Pierwsze wzmianki o Wielkanocy sięgają 1382 r., a w 1768 r. ślub tutaj wziął legendarny podróżnik Maurycy Beniowski”.
No to w tym roku Wielkanoc mam już zaliczoną ;-)

Wielkanoc © kosma100

Dojeżdżam do Miechowa, 64 km na liczniku.

Miechów © kosma100

Zostawiam sakwy w MDK-u i ruszam pojeździć po okolicy.
Polami...

Pola... © kosma100

Wpadam także na kolację do karczmy gdzieś po drodze.

Kolacja © kosma100

Później jadę na skróty przez las...
„Jadę” to nadinterpretacja ;-)

W lesie... hmmm bloto... © kosma100

Grube opony ;-) © kosma100

Dojeżdżam do MDK-u gdzie czeka na mnie jeszcze koncert :) i pogawędki z dyrektorem MDK-u.
Idę spać, nie mogąc się doczekać jutra...

* Strachy na Lachy - „Krew z szafy”.

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Przed 20:00 telefon - mój Tato ma krwotok z nosa, którego nie można zatamować.
Cytrynkę pożyczyłam Bratu, więc wsiadam na rower, do plecaka pakuję dwa worki zamrożonych wisienek i w lodowatym deszczu pędzę do Taty.
Ponad dwie godziny w przemoczonych ciuchach, stres dają mi w kość...
O pani dyspozytorce na pogotowiu nie będę pisać... ech mieszkam w Polsce...
Po powrocie wrzący prysznic... lepiej...
Dobrze, że zajarzyłam w porę i ubrałam buty spd stare, w których już nie jeżdżę...

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Pada... do pracy jadę więc Cytrynką.
Poranek poświęcam więc robótkom ręcznym ;-)

Poranne robótki ręczne ;-) © kosma100

Jutro jadę do Miechowa, bo w sobotę Mini Odyseja więc trzeba się przygotować ;-)

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)

Tak, tym właśnie jest śmierć: stanem, w którym nie można nikomu ufać.*
Ech...
Ech... dzisiaj dowiedziałam się, że...
Nie wiem w czym problem...
Pamiętaj, (wiesz o kim mówię) że jak coś to ZAWSZE możesz pogadać...
ale... nie będzie to łatwa rozmowa...

Rankiem – mokro...

Poranne widoki... © kosma100

Z pracy... ciężko...
Grad, deszcz, lodowaty deszcz...
Ech...

Chmury straszą... © kosma100

Bo najgorzej to... stracić, zgubić, zaprzepaścić zaufanie u kogoś...
*Jonathan Carroll

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)©

Za horyzontem wielka korona gór
Na karoserii różowieje kurz
Odsuwasz dach, w rękę łapiesz wiatr
Powiedz prawdę, ile lat mnie kochasz?
Droga ucieka, noga już ciężka jest
Opór decha i z oczu znika sen
Będzie nam najbliższych czasem brak
Spalone mosty to najlepszy w życiu start

Ratujmy co się da
Obróćmy jeszcze raz
Kalejdoskop

Wóz tnie powietrze, jak nóż weselny tort
W najbliższym mieście każę obudzić dzwon
Za marzenia słono płaci się
Lecz życie tak niepowtarzalne jest
Wyciągasz palce wtedy, gdy zmieniam bieg
Gdzieś zniknął pancerz, który krępował mnie
Wolność ma tak śmiesznie słony smak
Gdzieie też żal tamtych, zakręconych lat

Ratujmy co się da
Obróćmy jeszcze raz
Kalejdoskop

Pamiętam, jak do miasta raz zjechał na dzień wielki cyrk
Po przedstawieniu byłaś zła
Bo chciałem w świat z cyrkiem iść
Na karuzelę musiałem cię wziąć
By pęd osuszył ci łzy
Tunel miłości jak noc objął nas
Pocałowałaś mnie tam pierwszy raz
Obiecywałaś pół nieba mi dać
Odjechał cyrk, a ty z nim zniknęłaś

Odrosła trawa, gdzie stał diabelski młyn
Po czterech latach wróciłaś, ale z kimś
Wnet zrozumiałem, że ja tylko tracę czas
I wyjechałem, by pokazać na co mnie stać

Co za historia, w powietrzu wisi kicz
W promieniach słońca blacha jak złota lśni
Każdy nit w silniku cały drży
Wszyscy pragną szczęśliwego końca

Twoja sukienka przed czasem zdradza mi
To, co mnie czeka być może jeszcze dziś
Przez dziesięć lat wyśniłem dzień po dniu
Wielką ucieczkę, najdłuższą drogę do twych...

Za horyzontem niepewność czeka nas
Gnamy jak pocisk prosto w objęcia dnia
odsuwasz dach, w rękę łapiesz wiatr
Powiedz prawdę, ile lat mnie kochasz!*
4 rano...
może sen przyjdzie...
4 rano...
budzik dzwoni...
wstaję...
patrzę przez okno... mokro...
kładę się spać...
4:10 rano...
budzik dzwoni...
replay aż do 4:30...
Wstaję z myślą, że skoro mokro to jadę blachosmrodem do pracy...
Przez przypadek odkrywam, że nie pada i że jest ciepło (8 stopni). Wysyłam smsa Koleżance, że dzisiaj jadę rowerem i karta parkingowa jest Jej i o 7:00 ruszam do pracy.

Akumulatorki padły a nowych nie mam... więc aparat zostawiam w domu... bagażnika też nie montuję więc ciuchy, sałatkę i resztę pakuję do plecaka.

Chyba wynalazłam odpowiednią drogę do i z pracy ;-)

W Katowicach na ul. 1 maja tracę cierpliwość do blondynki, która wyprzedziła mnie na milimetry... ma pecha bo stanęła na czerwonym... podjeżdżam, pukam w okienko i instruuję: „Naucz się wyprzedzać!”... na to blondi: „Rowerem po takiej ulicy?”
No comments...

Pierwszy instruktaż w tym roku... długo wytrzymałam ;-)

W pracy Kolega mówi:
- Będzie padać. Nie przeszkadza Ci to?
- Jak jadę do pracy to przeszkadza ale jak wracam do domu to nie. Po prostu się wykąpię jak dojadę do domu. Do pracy to już gorzej bo piach mam wszędzie.
- Za dużo informacji!!! Z tym piachem!
- O piach we włosach na głowie mi chodziło.

Gdy po godzinie zaczyna padać mówię:
- Żartowałam z tym, że mi nie przeszkadza jak pada... wolę jak nie pada...

Na szczęście jak wychodzę po 17:00 z pracy to już nie pada.

Jadę przez Stawiki do Sosnowca. Tam kupuję zapinanie do rowera dla mojego Wujka.
Wujek jest the best – ma ponad 80 lat (albo 90!!!) i 2 dni temu przyszedł do mnie pożyczyć zapinanie bo „źle się czuje i musi iść tzn. jechać na rowerze do lekarza. A, że ostatnio „łotry” polowały na Jego rower to chce pożyczyć zapinanie.”
Sprzęt niczego sobie – pożyczyłam kiedyś go od Niego ;-)

Jadąc przez Sosnowiec podziwiam Pałac Schoena, kiedyś muszę go porządnie sfocić :)

Pałac Schoena w Sosnowcu © kosma100

Na Lenartowicza chmury straszą

A chmury straszą... © kosma100

z resztą straszą mnie już do końca...

Było super! Fajnie jest się zmobilizować i pojechać do pracy „pomimo”, „wbrew wszystkiemu”, „wbrew wszystkim”, „wbrew samej sobie”, „na przekór...”, „na pohybel”... ;-)

Przejeżdżając w Sosnowcu na Gwiezdnej obok przyjezdnego Wesołego Miasteczka przypomina mi się kawałek Budki Suflera...




* Budka Suflera - „Ratujmy co się da”.

Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)©

Idzie wariat ulicą wytykany palcami
Śmieją się ludzie nie wiadomo z czego
Dziwne ma spodnie dziwne ma włosy
Śmieszy to ogromnie szare roboty
Słychać wszędzie idiotyczne śmiechy
Nietolerancja jest cechą głupców
Głupota jest mądrością czy mądrość jest głupotą*


Ech jak nie napiszę od razu wpisu, to później nie chce mi się jakoś...

Wariaci... to nic, że trzeba jechać przez pół Polski...
wariaci... to nic, że Maraton Terenowy Blisko Otwocka nie wchodzi w skład PPMO...
wariaci... to nic, że wszyscy zawodnicy oprócz nas są z Warszawy, Otwocka lub okolic...

...pojechaliśmy.

U mnie tylko fotorelacja. Opis u Darka.

Maraton erenowy Blisko Otwocka © kosma100

Maraton terenowy Blisko Otwocka - na starcie © kosma100

Mostek... ;-) © kosma100

Na czerwonym szlaku © kosma100

Na czerwonym szlaku © kosma100

Mostek zrobiony własnoręcznie © kosma100

Przeprawa przez "mostek: ;-) © kosma100

Ja latam!!! ;-) © kosma100

Kościółek © kosma100

Na punkcie © kosma100

Na punkcie © kosma100

Bociek!!! © kosma100

Na mecie ;) © kosma100

Miejsce 45/96, 6 wśród kobiet ;-)

* Rejestracja - „Wariat”.



Chociaż mnie zauroczyła kiedyś ta wersja:


Pozdrawiam wszystkich tu zaglądających :)